Kitesurfen deel 3

En toen hadden we gisteren alweer onze derde kitesurfles. Dit keer moesten we weer op de fiets heen omdat we natuurlijk geen auto hadden. Dat was een behoorlijk pittig tochtje omdat we een groot gedeelte tegenwind hadden en het waaide heel hard gisteren. Maar we zijn er gekomen :) We hadden gisteren een andere instructeur. De instructeur die we normaal hadden, heeft zijn kuitbeen gebroken tijdens een wedstrijd kitesurfen...

Eerlijk gezegd zagen wij wel een beetje op tegen de les. De vorige les hadden we het vooral het gevoel dat we de halve zee binnenkregen en ik had ook af en toe ook meer het idee dat ik half aan het verdrinken was dan dat ik aan het kitesurfen was. Ook hadden we het idee dat wij dit nooit zouden kunnen.

Deze les begonnen we weer even met het body draggen. Ik mocht eerst en het ging best goed. Ik had het gevoel dat ik een keer de kite onder controle had. En ik had het idee dat ik het allemaal beter doorhad. Ook als de kite in het water viel, kon ik hem zelf weer de lucht inkrijgen. En toen mocht ik met het board. Ja toen kreeg ik weer dat gevoel van de halve zee binnenkrijgen en half verdrinken. Toen heb ik na een tijdje maar gevraagd of we konden ruilen want daar was ik na een tijdje wel even klaar mee. Later was ik weer aan de beurt. En zowaar, ik begon te staan op het board!! Ja dat was wel even heel gaaf! Ik kwam zelfs een stukje vooruit. Nu moet ik nog leren om te blijven staan zodat ik meters kan maken. Toen gingen we weer ruilen en moest ik de kite even naar de andere kant brengen. Dat ging een beetje te snel allemaal en de kite kreeg enorm veel kracht. Ja toen vloog ik even door de lucht vlak over het water en maakte ik best wel een harde smak. Maar maak je geen zorgen, er is verder niks gebeurd en ik lag zelf ook te lachen in het water. Alleen had ik die dag al een paar keer een harde smak gemaakt (niet zo hard als deze) en dat maakt het toch wel spannend om echt te gaan staan op het board en te gaan kitesurfen.

Nu vinden we het allebei weer helemaal fantastisch omdat we allebei merken dat we vooruit gaan en we hebben allebei even op het board gestaan. Nu hebben we weer hoop dat het misschien toch ooit nog gaat lukken. Dat geeft de mens moed!