woensdag 30 maart 2016

Curaçao deel 3: Quad rijden

Ik had beloofd dat ik een nog uitgebreider zou vertellen over het quad rijden zodra ik de foto's had. Ondertussen heb ik de foto's gekregen dus hierbij het beloofde stukje.

We zouden met een groep gaan quad rijden maar die andere mensen kwamen niet opdagen, dus werd het een privé tour. We hadden 2 quad's. Jantine en ik reden allebei en Renate zat bij Jantine achterop. We kregen een helm op. Verder hadden we geen bescherming. Vlak voordat we op de quad gingen, werd ik toch wel een beetje zenuwachtig. We kregen eerst uitleg over hoe de quad werkt. We kregen te horen dat je niet gas moet induwen en dan gelijk weer loslaten want dan ga je zo heen en weer. Natuurlijk deed ik dat wel op het begin. Na een klein stukje rijden, begon ik de quad door te krijgen en ging het rijden al beter en begon ik het echt heel leuk te vinden.

Tijdens het quad rijden kregen we het eiland te zien. We zijn verschillende keren gestopt: 2 keer om wat te drinken (waarvan 1 keer bij een aloë vera plantage was en 1 keer bij een Braziliaans restaurant), op een berg (of heuvel, geen idee wat voor deze de goede definitie is) waar we uitzicht hadden over Curaçao, een plek waar het water mooi tegen de rotsen aan sloeg en bij de hato grotten (hier woonden heel vroeger indianen en in de slaventijd woonden daar slaven die waren gevlucht van de plantages).

We reden eerst een stuk op de weg en later een stuk offroad. Offroad was leuker dan op de weg alleen 1 nadeel: je kwam onder het stof te zitten door degene die voor je reed. Op de weg reden we soms wel 50 km per uur en 1 keer reden we 60 km per uur (dat was op een stukje weg waar ze op Curaçao driften etc.)! Omdat we dus op de helm na geen bescherming hadden en korte mouwen hadden, dacht ik wel op dat moment dat je dus echt niet daar omver komen of zoiets want dan lig je helemaal open.

Uiteindelijk dus wel heel gaaf om te doen! Hieronder nog een aantal foto's van het quad rijden.









zaterdag 26 maart 2016

Kitesurfen deel 3

En toen hadden we gisteren alweer onze derde kitesurfles. Dit keer moesten we weer op de fiets heen omdat we natuurlijk geen auto hadden. Dat was een behoorlijk pittig tochtje omdat we een groot gedeelte tegenwind hadden en het waaide heel hard gisteren. Maar we zijn er gekomen :) We hadden gisteren een andere instructeur. De instructeur die we normaal hadden, heeft zijn kuitbeen gebroken tijdens een wedstrijd kitesurfen...

Eerlijk gezegd zagen wij wel een beetje op tegen de les. De vorige les hadden we het vooral het gevoel dat we de halve zee binnenkregen en ik had ook af en toe ook meer het idee dat ik half aan het verdrinken was dan dat ik aan het kitesurfen was. Ook hadden we het idee dat wij dit nooit zouden kunnen.

Deze les begonnen we weer even met het body draggen. Ik mocht eerst en het ging best goed. Ik had het gevoel dat ik een keer de kite onder controle had. En ik had het idee dat ik het allemaal beter doorhad. Ook als de kite in het water viel, kon ik hem zelf weer de lucht inkrijgen. En toen mocht ik met het board. Ja toen kreeg ik weer dat gevoel van de halve zee binnenkrijgen en half verdrinken. Toen heb ik na een tijdje maar gevraagd of we konden ruilen want daar was ik na een tijdje wel even klaar mee. Later was ik weer aan de beurt. En zowaar, ik begon te staan op het board!! Ja dat was wel even heel gaaf! Ik kwam zelfs een stukje vooruit. Nu moet ik nog leren om te blijven staan zodat ik meters kan maken. Toen gingen we weer ruilen en moest ik de kite even naar de andere kant brengen. Dat ging een beetje te snel allemaal en de kite kreeg enorm veel kracht. Ja toen vloog ik even door de lucht vlak over het water en maakte ik best wel een harde smak. Maar maak je geen zorgen, er is verder niks gebeurd en ik lag zelf ook te lachen in het water. Alleen had ik die dag al een paar keer een harde smak gemaakt (niet zo hard als deze) en dat maakt het toch wel spannend om echt te gaan staan op het board en te gaan kitesurfen.

Nu vinden we het allebei weer helemaal fantastisch omdat we allebei merken dat we vooruit gaan en we hebben allebei even op het board gestaan. Nu hebben we weer hoop dat het misschien toch ooit nog gaat lukken. Dat geeft de mens moed!

donderdag 24 maart 2016

Curaçao deel 2: Eten

Eten hoort er natuurlijk ook bij en laat dat nou net één van mijn grootste hobby's zijn. Ik hou van eten, ik lus ook bijna alles en ik kan eigenlijk altijd wel eten. Al moet ik wel bekennen dat chocolade wel echt mijn allergrootste favoriet is. Dus gelijk een tip en stille hint voor iedereen: met chocolade maak je me altijd gelukkig. Ik ben ook zo'n iemand die met uiteten altijd foto's maakt van het eten. Vervolgens doe ik er eigenlijk nooit wat mee. Alleen als ik het op vakantie maak dan gaat het in mijn foto album tussen de andere vakantie foto's. En de meeste foto's van wat ik heb gebakken, gaat op facebook. Ik heb niet van alles wat ik heb gegeten op Curaçao een foto gemaakt maar wat ik wel heb, staat hieronder.


De foto hierboven is van mijn lunch op de eerste dag. We aten bij het eetcafé de Buren (echt een aanrader als je een keer op Curaçao komt) en daar had ik de Buren club. Het waren 4 plakken toast op elkaar met daartussen o.a. gebakken ei, bacon, kip, tomaat en sla (verder weet ik het niet meer zo goed). Daarbij zat patat zoals je kunt zien en whiskysaus en mayonaise.



De foto hierboven is van de Red Snapper. Tjaa... als je Snapper heet, dan moet je wel een keer de Snapper proberen. Deze was alleen gefrituurd dus ik vind dat ik nu nog een keer de niet gefrituurde variant moet proberen. O en deze week kwam ik op een menu de dog Snapper tegen (ik had geen idee dat er meerdere soorten Snappers waren) dus ik vind dat ik die ook nog een keer moet proberen. Maar nog even over deze Snapper. Hij was lekker! Tjaa.. dat kan natuurlijk ook niet anders. Ik vond het zelf smaken als witvis. Zoals je ziet kreeg ik een hele vis op mijn bord. Ik vond het zelf wel hilarisch maar het eet alleen niet heel handig. Ojaa.. dit was mijn avondeten op de eerste dag.


En dan het toetje op de eerste dag: Chocolat Lovers. Zeeeer toepasselijke naam voor mij. Het was chocolade ijs met vanille ijs en nog chocoladesaus (warme) en nog 2 stukjes brownie die nog warm was en heeeel erg lekker. Verder zat er nog slagroom op en we kregen in een buisje (ik vond het op een reageerbuisje lijken) likeur die we erover konden doen. Het toetje heb ik niet helemaal opgegeten hoor. Ik heb het gedeeld met Renate. Het toetje was heeeerlijk!



Een cocktail hoort er natuurlijk bij op vakantie. De tweede avond gingen we naar het gebied Jan Thiel en hebben we gegeten bij Zeist (ook een aanrader. Het eten is heerlijk alleen is het er niet heel goedkoop). Ze hadden een gedeelte terras op het strand en daar zijn wij natuurlijk gaan zitten waar we konden genieten van de zonsondergang. De linker cocktail was van mij. Ik had een Mojito en natuurlijk was deze Mojito lekker!


En toen kwam het eten. Al het vlees en vis grillen ze daar. Ik had een kipspies. In Nederland zou je er normaal twee krijgen maar hier kreeg ik er 1. Als bijgerechten hadden we patat, aardappelpartjes, tomatensla en nog tomaat met mozzarella. Je kreeg niet heel veel eten maar het was wel heerlijk en we zaten alsnog wel goed vol.


En dan het toetje. Het heette een shuffle en je kon er dan verschillende dingen door doen. Ik had met m&m's alleen waren dit nep m&m's (dus niet de echte). Eigenlijk was het dus een Mcflurry m&m's van de McDonald's maar dan van een ander merk. Het softijs was heerlijk. Het toetje zelf was ook lekker alleen had ik de volgende dag op het strand ook een shuffle met chocolade bolletjes en chocoladesaus en die was toch wel een stuk lekkerder. Die was echt heeerlijk!


Achter deze foto hierboven zit een verhaal. Dat verhaal bestaat uit 2 delen. Met het ene deel van het verhaal zal ik jullie niet vervelen. Het tweede deel van het verhaal is dat ik naar de Starbucks moest omdat deze niet op Bonaire zit en wel op Curaçao. Ik kom in Nederland bijna nooit bij de Starbucks. Als ik op vakantie ben en er zit een Starbucks dan moet ik daar gewoon heen. De koffie is daar heerlijk en ze hebben heerlijke snacks voor erbij. Ik ging eigenlijk voor de double chocolat muffin want die zijn echt goddelijk bij de Starbucks maar die hadden ze niet. Ze hadden wel de double chocolat brownie en die was opgewarmd en ook goddelijk!


Een beetje vreemde foto zie ik nu maar dit was het avondeten van de laatste avond. Het was Keshi Yna, een lokaal gerecht (het middelste potje). Het is kaas gevuld met o.a. kip en tomatensaus. Daarbij had ik aardappelpartjes en sla. Helaas heb ik geen foto van mijn toetje. Het was cheesecake met slagroom en was erg lekker! Later hebben we nog met z'n drieën een stukje appeltaart gedeeld. Deze was zelfgemaakt, was nog warm en er zat slagroom bij. Met andere woorden: heeeerlijk!

maandag 21 maart 2016

Curaçao deel 1

Afgelopen weekend zijn we even een weekendje naar Curaçao geweest. Dit weekend bedacht ik mij dat dat best gek klinkt. Dat zeggen wij thuis niet. Je gaat niet even een weekendje naar Curaçao. Sowieso ga je niet maar een weekendje naar Curaçao. Het grappige was dat tijdens ons weekendje mensen ook met verbazing naar ons luisterden als wij vertelden dat we daar een weekendje waren. Ze hadden natuurlijk wel door dat wij Nederlanders zijn en kregen de vraag hoe lang wij daar op vakantie zijn. Zij vonden het ook gek dat we maar een weekendje er waren totdat we vertelden dat wij op Bonaire tijdelijk wonen.

Je bent zo op Curaçao. We gingen met een klein vliegtuigje (niet zo'n heel klein propellervliegtuigje maar wel iets groter) en het was ongeveer een kwartier vliegen. Alles eromheen duurde langer dan het vliegen zelf. De heenweg legden ze zelfs uit hoe het zit met reddingsvesten etc. Het lichtje van de riemen was ook maar heel kort uit. Hieronder heb ik nog even een foto gedaan van ons vliegtuigje.


We vlogen 's ochtends rond half 11. Ons hotel lag midden in Willemstad wat wel gunstig was voor ons. Het was niet moeders mooiste hotel maar dat is ook niet nodig voor 3 dagen. We hadden in ieder geval airco op de kamer. In die 3 dagen hebben we natuurlijk ook dingen ondernomen. Waaronder Willemstad verkennen. Hieronder even een paar foto's van Willemstad.




De foto hierboven is de drijvende markt. Elke ochtend heel vroeg komen er mensen uit Venezuela met hun bootjes en groente en fruit naar Willemstad om daar groente en fruit te verkopen.


De beroemde Koningin Emmabrug. Deze brug drijft op het water en hij vaart eigenlijk open als boten er langs moeten.


En nog een keer de beroemde brug als het donker is. Dan gaan er dus lichtjes aan.


Deze letters stonden midden in Willemstad. Ook hadden ze hetzelfde maar dan met Curaçao.

Naast Willemstad verkennen, zijn we ook naar een paar stranden geweest. Naar deze stranden zijn we met de bus gegaan en het voordeel hiervan is dat je gelijk wat van het eiland ziet. Ook gingen we nog quad rijden. Zodra ik de foto's hiervan heb, ga ik daar nog uitgebreid verslag van doen.

Zelf vind ik Bonaire mooier dan Curaçao. Om het verschil te omschrijven: Bonaire is meer een dorp en Curaçao een stad. Bonaire is ook veel dunner bevolkt dan Curaçao. Curaçao is veel toeristiser (is het wel een woord? En zo ja, hoe typ je het eigenlijk?) dan Bonaire. Ook vonden wij het erop lijken dat Curaçao meer armoede heeft dan Bonaire. Op Curaçao ligt veel meer afval op straat en veel huizen zijn minder mooi afgewerkt.

Op Curaçao hebben ze de Antilliaanse gulden. €1 is ongeveer gelijk aan 2 Antilliaanse gulden. Wat een beetje gek is, is dat je op Curaçao op veel plekken ook met de dollar betalen. Het is een beetje hetzelfde als wij in Nederland zouden zeggen: We hebben wel de euro maar je mag hier ook met ponden betalen.

Natuurlijk kan ik niet alles van één weekend in één verhaal kwijt. Dan zou het wel een heel lang verhaal worden. Daarom heb ik maar besloten om het in meerdere delen te doen. Dit was dus deel 1 en de komende dagen zal ik meer over Curaçao vertellen.

donderdag 17 maart 2016

Washington Slagbaai National Park

Alweer een paar dagen geleden maar afgelopen zondag zijn we naar het Washington Slagbaai National Park geweest. Dit is een groot natuurpark in het noorden van Bonaire. Het park is een beetje te ver weg om op de fiets heen te gaan en ook niet echt handig om er doorheen te gaan met de fiets. Iets voor met de auto dus.

Voordat we het park inreden, zijn we langs een meer gereden. Die zou heel mooi zijn en er zouden flamingo's zijn. En ja, die waren daar zeker en ik heb ze ook nog goed op de foto gekregen!






Vervolgens zijn we doorgereden naar het park. Entree voor het park was 25 dollar per persoon en dan mogen we er een bepaalde periode (ik meende een half jaar of een jaar ofzo) er onbeperkt in. Je kon geen tickets voor één keer kopen. Een beetje vreemd want wat heb je er als toerist aan om een zo'n lange periode er onbeperkt in te gaan? Je kon in het park twee routes volgen, de lange (de gele route) en de korte (de groene route). Wij kozen ervoor om de lange route te volgen.



Tijdens de route kon je ook dingen bekijken en dat hebben we natuurlijk ook zoveel mogelijk gedaan. Van te voren had onze begeleidster hier ons de tip gegeven om met een Jeep het park in te gaan. Toen we een auto wilden huren, stond er bij sommige auto's bij dat die niet geschikt waren voor het park. In het park snapten we ook waarom. Het waren onverharde wegen en de wegen waren vrij hobbelig. Ook ging je soms stijl omhoog of naar beneden. Het werd dus een beetje een Jeepsafari. Aan het einde zijn we gestopt bij Boka Slagbaai om daar nog even te zwemmen, te snorkelen en aan het strand te liggen. Hieronder nog een aantal foto's van het park.










De foto hierboven is de meest noordelijkste punt van Bonaire. 



maandag 14 maart 2016

We huurden een auto

We hadden een paar dingen in petto om te doen op Bonaire waarvoor je een auto nodig hebt. Die dingen zijn niet met de fiets te doen. Een auto huren is natuurlijk niet gratis dus leek het ons een goed idee om steeds een paar dagen een auto te huren als onze ouders er zijn. Zoals ik vertelde, is Renate nu op Bonaire dus een goed moment om een paar dagen een auto te huren.

Wij kozen ervoor om een Jeep te huren. Met een Jeep kun je namelijk het beste door het Washington Slagbaai National Park en daar wilden we ook graag heen. De auto die we kregen, vond ik vergelijkbaar met een oude auto in Nederland. Zo vond ik hem rijden (niet dat ik nou zoveel verstand heb van auto's). Er zat geen airco in maar de ramen konden wel open. Als je dan ergens bent dan kun je de ramen op laten staan maar de deur moet wel op slot en er moet een slot op het stuur. Anders kunnen anderen met je auto er vandoor gaan. 's Nachts moeten de ramen wel dicht. We vroegen ons eerst wel af of wij wel mochten rijden omdat je vaak 23 moet zijn maar gelukkig mochten wij rijden :)

Als je het irritant vindt dat in Nederland niet iedereen de richtingaanwijzer aan doet, dan valt dat echt nog wel mee vergeleken bij hier. Hier gebruikt namelijk bijna niemand de richtingaanwijzer. Blijkbaar een moeilijk knopje om te vinden in de auto. In een aflevering van 3 op reis vertelden ze dat je op Bonaire niet verplicht bent om je gordel om te doen maar dat hebben wij maar wel even braaf gedaan. Verder zijn er geen stoplichten op Bonaire, mag je 40 km/uur binnen de bebouwde kom en 60 buiten de bebouwde kom (al houdt volgens mij niet iedereen zich daaraan).

Het grootste feest was het tanken. We moesten de auto weer met een volle tank inleveren, vandaar dat we gingen tanken. We dachten dat de tank links zat maar bij de pomp kwamen we erachter dat deze rechts zat. Toen we bij de goede pomp stonden, was nog niet alles duidelijk. We wisten dat we benzine moesten hebben maar het werd niet duidelijk aangegeven welke diesel was en welke benzine. Er zat een vrouw achter de balie maar het was niet duidelijk of we wel of niet eerst naar haar moesten (dus wel). Gelukkig waren er genoeg mensen die uitstapten om ons te helpen.

En toen moesten we helaas afscheid nemen van de auto maar over een maand als mijn ouders er zijn, kunnen we weer een auto huren :) Hieronder nog even een foto van onze auto :)










zaterdag 12 maart 2016

Kitesurfen deel 2

Gisteren hadden wij onze tweede kitesurfles! En deze keer heb ik er ook foto's bij met dank aan Renate. We zouden eigenlijk vandaag les hebben maar we werden deze week gebeld of het ook gisteren kon. Het zou vandaag namelijk slecht weer worden. En wat bedoelen ze dan met slecht weer? Er zou bijna geen wind zijn en dat is toch wel belangrijk als je wilt gaan kitesurfen.


Als eerste moesten we dus eventjes in onze mooie gekleurde outfits op de foto. Dat zie je op de foto hierboven maar dat hadden jullie natuurlijk al door. Op de achtergrond zie je allemaal kites liggen. Vervolgens moesten wij zelf een kite klaarmaken. Kites zijn vrij groot dus niet echt handig om zo te vervoeren dus die moet je eerst even klaarzetten voordat je daadwerkelijk kunt kitesurfen. Hieronder even een foto als wij hard aan het werk zijn om de kite op te blazen.


En dan komt het moment dat je de touwtjes aan de kite moet gaan vastmaken maar dan moet je alles natuurlijk wel eventjes uitleggen. Het kan dan nog wel eens zijn dat er wat in de knoop zit.


En als je dan alles goed hebt liggen, dan is het tijd om het water in te gaan. Maar dat doen we natuurlijk niet alleen in onze gekleurde outfit. Daarvoor moet je toch even iets meer voor aanhebben. Daarom heb ik maar even een charmante foto van ons erbij gedaan in onze volledige outfit.


Vervolgens gingen we eerst op het land oefenen met opstaan. Onze instructeur speelde even voor de kite en hield ons vast. Vervolgens moesten wij gaan opstaan. Op je board hang je eigenlijk een beetje achterover en eerst hadden we het gevoel dat we achterover zouden gaan vallen maar onze instructeur hield ons goed vast. Nadat we het even geoefend hadden, was het echt tijd om het water in te gaan. Ik mocht met de instructeur het bootje in en Jantine mocht het water in. We gingen eerst het bodydraggen (of hoe je dat ook maar typt) oefenen. Dat is dus dat je het water ingaat met de kite en nog zonder board en dat je je over het water laat slepen. Nadat Jantine had geoefend, gingen we eerst terug naar de kust varen en toen was het mijn beurt. Het ging alweer een stuk beter dan de vorige keer. Vervolgens mochten we ook allebei nog even oefenen met te gaan staan op het board. Dat is toch nog best lastig. Soms had ik toch wel het gevoel dat ik daar half aan het verdrinken was. Ook had ik het gevoel dat ik met het bodydraggen en het oefenen om te gaan staan de halve zee heb ingeslikt. We beginnen het allemaal een beetje door te krijgen dus wie weet is er nog hoop voor ons dat we straks daadwerkelijk kunnen kitesurfen!

Onze instructeur vertelde nog dat er 's ochtends daar dolfijnen zwommen. Het zijn van die tuimelaars die er heel soms zwemmen. Natuurlijk wou ik gelijk ook weten of er ook haaien zwemmen. Waarop ik de vraag kreeg of ik het echte antwoord wou hebben of een antwoord dat ik wilde horen. Ik koos voor het echt antwoord. Er zwemmen daar ook haaien maar die zwemmen wat dieper. Welke soort het nou zijn, weet ik niet meer. Ze zwemmen in ieder geval voor je weg. Er zijn wel eens duikers geweest die daar op 50 meter diep hebben gezwommen en daar zwommen ook haaien. We hoeven in ieder geval niet bang te zijn dat we ineens een voet missen ofzo. Je hebt er in ieder geval niet van die haaien uit films. Onze instructeur vertelde dat je geluk mag hebben als je een haai ziet omdat de meeste haaien daar zijn weg gevist. Onze instructeur ging een keer vissen en had een tonijn aan de hengel en toen werd de hengel ineens heel zwaar en hij had uiteindelijk alleen de kop van de tonijn over. De rest was er door een haai afgebeten.

Wanneer we de volgende les hebben, weten we nog niet maar natuurlijk zal ik jullie dan vertellen hoe het dan is gegaan!

dinsdag 8 maart 2016

Bezoek uit het hoge noorden

Dit keer wordt het even een kort verhaaltje in plaats van een lang verhaal. Vanochtend was het dan zover, onze eerste visite arriveerde op Bonaire! En wie is dan onze eerste visite? Jantine's moeder, Renate. Alleen verliep de reis van Renate niet helemaal zoals gepland. Ze zou namelijk eigenlijk gisteren rond 5 uur landen op Bonaire. Wat ging er mis? Vanaf Schiphol zou Renate met KLM naar Curaçao vliegen. Daar zou ze overstappen op een andere vliegtuig en daarmee vanaf Curaçao naar Bonaire vliegen. Alleen had de KLM vertraging waardoor Renate haar aansluiting op Curaçao miste. En waarom had de KLM vertraging? Er zat allemaal ijs op het vliegtuig. Dat kunnen wij ons hier op Bonaire toch echt niet voorstellen met onze 30 graden! Alle andere vluchten van gisteravond naar Bonaire zaten al vol. Gelukkig kon ze op de kosten van KLM overnachten op Curaçao en kon ze vanochtend om 7 uur vliegen naar Bonaire. Ze blijft hier twee weken en we hebben gelijk wat leuke dingen gepland voor deze twee weken. Zo hebben we vandaag een reisje geboekt naar Curaçao voor een paar dagen! En daar heb ik nu al heel veel zin in! En wat we verder gaan doen? Dat zullen jullie vanzelf wel lezen :) Tot de volgende keer!

zaterdag 5 maart 2016

Kitesurfen deel 1

Jaja, wij hebben gisteren onze eerste kitesurf les gehad! :) Kitesurfen en windsurfen wordt hier veel gedaan op Bonaire want je kunt het hier heel goed doen. Eerst leek ons beide wel leuk maarja... geld. Voor beide moet je meerdere lessen nemen om het te kunnen en dat gaat nogal wat kosten. Dus ja, dan moet je kiezen. Wij hebben gekozen voor kitesurfen. Dit kunnen we dan straks in Nederland ook blijven doen.

Als eerste ben je kleding nodig voor het kitesurfen. Dit hebben we dus deze week ook maar even aangeschaft. Hieronder even een foto van mijn outfit.


Wij hebben gekozen voor semi-lessen van 3 uur. Dat betekend dat we samen lessen hebben die dus 3 uur duren. We hebben eerst leren vliegeren met een gewone vlieger. Het ziet er niet zo moeilijk uit maar het was toch nog wel lastig. We kregen een harnas om (zit om de buik en de onderrug). Daar kun je je kitesurf aan vastmaken. Ook kregen we een helm op. Na het leren vliegeren, leerden we hoe je moet opstaan op je board als je wilt gaan kitesurfen. Vervolgens was het tijd om over te gaan naar de kitesurfvlieger. De vlieger die wij hadden, was 12 m2. De grootte hangt af van je postuur en de wind. Hoe groter je bent, hoe groter de vlieger. Wij leerden hoe je de vlieger klaarmaakt voor het kitesurfen.

Daarna was het tijd om het water in te gaan. We gingen nog niet met met een board in het water. De vlieger werd aan één van ons vastgemaakt en de ander moest erachter gaan zodat je degene die aan de vlieger vast zat, goed kon vasthouden. En ja dat was echt wel nodig. Met het vliegeren, gleden we over het water en doordat je door de ander goed werd vastgehouden, vloog je niet de lucht in. Allemaal nog best lastig. Onze instructeur zat ondertussen in een boot om ons instructies te geven. Uiteindelijk hadden we het gevoel dat we midden op de zee waren beland. Maar volgens de instructeur viel het allemaal wel mee. Met de boot gingen we weer terug.

Het was wel heel gaaf om te doen maar toch ook wel een beetje spannend. Zo'n vlieger kan veel kracht hebben. Als je de kitesurfers ziet gaan, dan gaat dat allemaal best wel snel. Onze instructeur zei dat het wel meeviel hoe hard je gaat. Volgende week hebben we onze tweede les. Ik heb er zin in! :) Deze keer helaas nog geen actie foto's die ik jullie kan laten zien maar wie weet de volgende keer wel :)