zaterdag 28 mei 2016

Who let the dogs out?

Vroeger was ik bang voor honden. In de loop der jaren begon ik steeds minder bang te worden en op een gegeven moment begon ik sommige honden zelfs leuk te vinden. Maar je kunt al wel raden hoe het verhaal verder gaat, ik ging 5 maanden op Bonaire wonen. In dit stukje wil ik jullie graag vertellen waar mijn diepe haat voor honden vandaan komt.

Hier op Bonaire heeft ongeveer iedereen een hond. Die hebben ze voor de beveiliging. Al deze honden zitten achter een hek. Je hoort ook bijna altijd wel een hond (of meerdere) blaffen. Daarnaast zijn er nog heel wat straathonden. De echte straathonden zijn niet echt het probleem. Deze doen over het algemeen niets. De honden waar je voor moet uitkijken, zijn de honden die van iemand zijn. Achter het hek vormen ze geen gevaar maar ze blaffenen wel heel hard naar je en ze hebben de moordlust in hun ogen staan. Meestal zorgt dit voor een hartverzwakking omdat je de honden niet zag staan. Zodra één van die honden achter zijn hek wegkomt, ja dan ben je er geweest.

Zo fietsten wij vrij aan het begin van ons avontuur in het donker toen er opeens een grote hond al blaffend achter ons aankwam (ja deze hond hoorde eigenlijk achter een hek te zitten). Dat was het moment dat we besloten om in het donker te fietsen zoveel mogelijk te vermijden. Een andere keer was ik aan het hardlopen toen ik ineens twee grote honden blaffend achter me aan had. Deze twee waren ook ontsnapt en mijn geluk was dat de eigenaar er nog bij was en ze net op tijd terug kon roepen.

Onze meest traumatische is het volgende. Naar het vliegveld en een strand daar vlakbij hebben we een vaste route. Met een taxi kwamen we een keer door een wijk achter ons huis en dit leek een kortere route. Dus toen we mijn ouders gingen ophalen, besloten we lopend (we hadden 1 fiets mee) via die route naar het vliegveld te gaan. We kwamen op een punt waar de hekken om de huizen niet al te best waren (lees: sommige hekken hadden er net zo goed niet kunnen staan). Voor ons zagen we een paar honden, teruggaan was ook geen optie want daar liepen ook honden. Ze kwamen echt van alle kanten. Er was nog een weg waar we langs konden. We kwamen langs een paar honden die ook flink naar ons blaften maar ze waren niet zo slim om om het hek heen te gaan dus wij liepen door. Maarja.. toen kwamen we bij een hond en die had écht moordlust in zijn ogen staan. Er zat een gat in het hek en daar ging hij door. Hij zag er écht uit alsof hij ons ging vermoorden en hij liet zelfs zijn tanden nog even zien. Onze redding was onze fiets die nog tussen ons en de hond instond. Hoe we er verder levend weg zijn gekomen, geen idee. Bij de honden daar vlak daarvoor was nu de eigenaar erbij. Hij heeft ons geholpen dat we veilig verder konden. Die buurt zullen we dus NOOOIT weer ingaan en ontdekkingstochten door andere buurten gaat dus ook niet meer gebeuren. We probeerden het deze week nog lopend te doen maar we werden meteen gestraft. Veel te veel moordlustige honden (gelukkig wel achter hek) en veel te veel straathonden.

Zo kan ik nog wel even doorgaan over de honden hier maar volgens mij is het nu wel duidelijk waar mijn diepe haat vandaan komt. Je hoeft dus ook nooit te bedenken om mij een hond te geven.

2 opmerkingen:

  1. Lieve Karen,

    In Nederland zijn best veel regels, zo houd je orde.
    Hondenbezitters moeten hun honden aangelijnd, behalve in enkele vrijgestelde gebieden. Ze ruimen (als het goed is) de uitwerpselen op of laten ze uit bij een hondentoilet. Er zijn zelfs speciale hondentoiletten voor in de tuin te koop!
    Eigenaren gaan met hun puppie op training. Honden zijn gezelschapsdieren en kun je heel veel leren.
    Ik zal jou geen hond geven, maar valse honden worden gemaakt, niet geboren.

    tot gauw!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. opa en oma Otten.2 juni 2016 om 18:21

    Hoi Karen!.
    Ik dacht dat je niet bang was.
    maar wel voor een hond dus.
    Mocht je ooit een heel kwade hond tegen komen blijf hem dan strak aankijken en hij zal jou niet bijten.
    Maar heel goed in de ogen van de hond blijven kijken.
    groet opa en oma Otten.

    BeantwoordenVerwijderen