Vroeger was ik bang voor honden. In de loop der jaren begon ik steeds minder bang te worden en op een gegeven moment begon ik sommige honden zelfs leuk te vinden. Maar je kunt al wel raden hoe het verhaal verder gaat, ik ging 5 maanden op Bonaire wonen. In dit stukje wil ik jullie graag vertellen waar mijn diepe haat voor honden vandaan komt.
Hier op Bonaire heeft ongeveer iedereen een hond. Die hebben ze voor de beveiliging. Al deze honden zitten achter een hek. Je hoort ook bijna altijd wel een hond (of meerdere) blaffen. Daarnaast zijn er nog heel wat straathonden. De echte straathonden zijn niet echt het probleem. Deze doen over het algemeen niets. De honden waar je voor moet uitkijken, zijn de honden die van iemand zijn. Achter het hek vormen ze geen gevaar maar ze blaffenen wel heel hard naar je en ze hebben de moordlust in hun ogen staan. Meestal zorgt dit voor een hartverzwakking omdat je de honden niet zag staan. Zodra één van die honden achter zijn hek wegkomt, ja dan ben je er geweest.
Zo fietsten wij vrij aan het begin van ons avontuur in het donker toen er opeens een grote hond al blaffend achter ons aankwam (ja deze hond hoorde eigenlijk achter een hek te zitten). Dat was het moment dat we besloten om in het donker te fietsen zoveel mogelijk te vermijden. Een andere keer was ik aan het hardlopen toen ik ineens twee grote honden blaffend achter me aan had. Deze twee waren ook ontsnapt en mijn geluk was dat de eigenaar er nog bij was en ze net op tijd terug kon roepen.
Onze meest traumatische is het volgende. Naar het vliegveld en een strand daar vlakbij hebben we een vaste route. Met een taxi kwamen we een keer door een wijk achter ons huis en dit leek een kortere route. Dus toen we mijn ouders gingen ophalen, besloten we lopend (we hadden 1 fiets mee) via die route naar het vliegveld te gaan. We kwamen op een punt waar de hekken om de huizen niet al te best waren (lees: sommige hekken hadden er net zo goed niet kunnen staan). Voor ons zagen we een paar honden, teruggaan was ook geen optie want daar liepen ook honden. Ze kwamen echt van alle kanten. Er was nog een weg waar we langs konden. We kwamen langs een paar honden die ook flink naar ons blaften maar ze waren niet zo slim om om het hek heen te gaan dus wij liepen door. Maarja.. toen kwamen we bij een hond en die had écht moordlust in zijn ogen staan. Er zat een gat in het hek en daar ging hij door. Hij zag er écht uit alsof hij ons ging vermoorden en hij liet zelfs zijn tanden nog even zien. Onze redding was onze fiets die nog tussen ons en de hond instond. Hoe we er verder levend weg zijn gekomen, geen idee. Bij de honden daar vlak daarvoor was nu de eigenaar erbij. Hij heeft ons geholpen dat we veilig verder konden. Die buurt zullen we dus NOOOIT weer ingaan en ontdekkingstochten door andere buurten gaat dus ook niet meer gebeuren. We probeerden het deze week nog lopend te doen maar we werden meteen gestraft. Veel te veel moordlustige honden (gelukkig wel achter hek) en veel te veel straathonden.
Zo kan ik nog wel even doorgaan over de honden hier maar volgens mij is het nu wel duidelijk waar mijn diepe haat vandaan komt. Je hoeft dus ook nooit te bedenken om mij een hond te geven.
zaterdag 28 mei 2016
woensdag 25 mei 2016
Het klimaat
Al jaren roep ik als het weer eens regent in Nederland dat ik ga emigreren naar een warm land. M'n vader zegt dan altijd dat mensen die emigreren naar een warm land de seizoenen missen. Mijn reactie is vervolgens dat Nederland maar 1 seizoen kent: het regenseizoen. En hoe kun je dat nou missen? Altijd mooi weer is toch geweldig? En toen ging ik 5 maanden op Bonaire wonen...
Als eerste, die regen mis ik totaal niet. Als ik het zo hoor dat het weer eens regent in Nederland en verhalen hoor van mensen die zijn natgeregend... nee dat mis ik allemaal niet (stiekem geniet ik van die verhalen). Als je dan in Nederland op de fiets weg wilt, dan is het altijd weer rekening houden met de regen. Een stoffen jas is bijvoorbeeld niet altijd handig (ik spreek uit ervaring). De andere kant van het verhaal is dat het in Nederland wel altijd heel groen is. En dat vind ik toch ook wel weer mooi.
Een ander voordeel hier is dat het kiezen van kleding 's ochtends ook niet moeilijk is. Gewoon zo min mogelijk aan. Alhoewel je hier ook wel mensen tegenkomt in een spijkerbroek... In Nederland moet je altijd de weerberichten in de gaten houden. Want gisteren was het misschien weer voor een dun vestje, vandaag kan het weer zijn voor een dikke trui. Een voordeel van Nederland is de variatie in kleding. Hier loop je altijd in je zomerkleding terwijl je in Nederland kleding hebt voor - 20 tot +30 graden. En voor alle temperaturen heb je weer andere leuke kleding. Dat zou ik toch wel missen als ik altijd in een warm land zou wonen. Ook bedacht ik mij dat ik ondertussen een kleine collectie jassen heb en die zou ik dan toch ook wel missen (een jas ben je hier echt niet nodig).
Dat Nederland maar 1 seizoen kent, is een beetje overdreven. Elk seizoen heeft zo wel weer zijn charmes. In de winter gezellig binnen met kaarsjes, in de zomer lekker lang buiten zitten. Hier op Bonaire ben ik erachter gekomen dat ik er toch wel van kan genieten als het in het voorjaar steeds langer licht blijft en dat alles groen wordt. Die variatie kennen ze hier niet echt. Tussen de langste dag en de kortste dag zit niet veel verschil in.
Vorig jaar ben ik begonnen met hardlopen (nee ik weet ook niet hoe ik ineens die ingeving kreeg, ik had altijd een hekel aan hardlopen). Hier doe ik dat ook nog steeds braaf. Sporten kan je hier het beste doen 's ochtends vroeg als de zon opkomt, of aan het einde van de middag vlak voordat de zon onder gaat. Dan is het nog wel uit te houden (nog steeds heel warm). Andere momenten hoef je eigenlijk niet te gaan sporten. Nu besef ik dat dat ook wel fijn is aan Nederland, over het algemeen kun je gaan sporten wanneer je maar wilt.
Om 5 maanden in een warm land te wonen is geweldig (we leven voornamelijk buiten wat ik heerlijk vind). Altijd mooi weer, geen regen en de mogelijkheid om elke dag naar het strand te gaan (met heel mooi helder blauw water!). Maar ik neem mijn uitspraak terug, ik ga niet emigreren naar een warm land. Nu kan ik me voorstellen dat je de seizoenen mist als je emigreert naar een warm land. Dus over 3,5 week kom ik gewoon terug naar Nederland...
Als eerste, die regen mis ik totaal niet. Als ik het zo hoor dat het weer eens regent in Nederland en verhalen hoor van mensen die zijn natgeregend... nee dat mis ik allemaal niet (stiekem geniet ik van die verhalen). Als je dan in Nederland op de fiets weg wilt, dan is het altijd weer rekening houden met de regen. Een stoffen jas is bijvoorbeeld niet altijd handig (ik spreek uit ervaring). De andere kant van het verhaal is dat het in Nederland wel altijd heel groen is. En dat vind ik toch ook wel weer mooi.
Een ander voordeel hier is dat het kiezen van kleding 's ochtends ook niet moeilijk is. Gewoon zo min mogelijk aan. Alhoewel je hier ook wel mensen tegenkomt in een spijkerbroek... In Nederland moet je altijd de weerberichten in de gaten houden. Want gisteren was het misschien weer voor een dun vestje, vandaag kan het weer zijn voor een dikke trui. Een voordeel van Nederland is de variatie in kleding. Hier loop je altijd in je zomerkleding terwijl je in Nederland kleding hebt voor - 20 tot +30 graden. En voor alle temperaturen heb je weer andere leuke kleding. Dat zou ik toch wel missen als ik altijd in een warm land zou wonen. Ook bedacht ik mij dat ik ondertussen een kleine collectie jassen heb en die zou ik dan toch ook wel missen (een jas ben je hier echt niet nodig).
Dat Nederland maar 1 seizoen kent, is een beetje overdreven. Elk seizoen heeft zo wel weer zijn charmes. In de winter gezellig binnen met kaarsjes, in de zomer lekker lang buiten zitten. Hier op Bonaire ben ik erachter gekomen dat ik er toch wel van kan genieten als het in het voorjaar steeds langer licht blijft en dat alles groen wordt. Die variatie kennen ze hier niet echt. Tussen de langste dag en de kortste dag zit niet veel verschil in.
Vorig jaar ben ik begonnen met hardlopen (nee ik weet ook niet hoe ik ineens die ingeving kreeg, ik had altijd een hekel aan hardlopen). Hier doe ik dat ook nog steeds braaf. Sporten kan je hier het beste doen 's ochtends vroeg als de zon opkomt, of aan het einde van de middag vlak voordat de zon onder gaat. Dan is het nog wel uit te houden (nog steeds heel warm). Andere momenten hoef je eigenlijk niet te gaan sporten. Nu besef ik dat dat ook wel fijn is aan Nederland, over het algemeen kun je gaan sporten wanneer je maar wilt.
Om 5 maanden in een warm land te wonen is geweldig (we leven voornamelijk buiten wat ik heerlijk vind). Altijd mooi weer, geen regen en de mogelijkheid om elke dag naar het strand te gaan (met heel mooi helder blauw water!). Maar ik neem mijn uitspraak terug, ik ga niet emigreren naar een warm land. Nu kan ik me voorstellen dat je de seizoenen mist als je emigreert naar een warm land. Dus over 3,5 week kom ik gewoon terug naar Nederland...
dinsdag 17 mei 2016
Kitesurfen deel 5
Vorige week maandag was alweer onze vijfde kitesurfles. We konden weer mooi met de auto heen. We hadden deze keer alweer een nieuwe leraar. Daar waren we eigenlijk niet zo blij mee. Want een nieuwe leraar kent jou niet en weet niet hoever je bent. Dat was dus al even wennen. Ook kwam er nog eens bij kijken dat de leraar Frans was en dus geen Nederlands kon. Alles ging in het Engels. Ik kan wel Engels maar in het Nederlands leer ik nog de termen van kitesurfen kennen, laat staan dat ik ze in het Engels ken. En dan is het ook nog zo dat als de leraar in het Nederlands vanuit het bootje wat naar je roept, je het niet altijd verstaat, laat staan in het Engels.
Jantine mocht eerst. Na een poosje mocht ik. Voor de lessen ben ik vaak gespannen omdat ik nu al een paar keer een harde smak op het water heb gemaakt en ik ben elke keer weer bang dat dat weer gebeurd. Nou was ik dus aan de beurt en ja hoor, ik had gelijk dat de kite teveel kracht kreeg en ik een stuk over het water vloog en weer een harde smak maakte. De kite was er zo raar bij liggen dat we er niks meer mee konden dus we moesten hem leeg laten lopen, terug naar het strand en vervolgens opnieuw oppompen. Ondertussen legde de leraar uit wat ik nou fout had gedaan. Ik wilde veel te snel waardoor de kite veel te snel omhoog ging (vanuit het water) en daardoor krijgt de kite extra kracht. Ook hield ik de bar (dat is wat je in je handen houdt en waarmee je de kite stuurt) veel te dicht bij mij waardoor de kite ook nog eens extra kracht kreeg. Hierdoor kreeg hij dus zoveel kracht waardoor ik over het water vloog.
Nadat we de kite weer hadden opgepompt, gingen we weer het water in en mocht ik eerst. Ik was nu even extra gespannen. Maar ik ging het gewoon weer proberen met in mijn achterhoofd wat ik zojuist had geleerd. Nu ging dat wel goed. Hierdoor kreeg ik er steeds meer vertrouwen in en begon ik het steeds minder spannend te vinden. De keren dat ik op mijn board stond (ja dat heb ik meerdere keren een stukje mogen doen), begon ik zelfs te ontspannen en begon ik er echt van te genieten. Er is dus nog hoop voor de toekomst!
Onze leraar vond dat we dingen niet goed hadden geleerd dus het voelde allemaal wel een beetje alsof we opnieuw aan het leren kitesurfen waren. Achteraf gezien heeft hij me dus wel dingen geleerd waar ik echt wat aan heb en waardoor ik weet wat ik fout doe wat ervoor gezorgd heeft dat ik het steeds minder spannend vind worden.
Dit was op Bonaire onze laatste kitesurfles. Het is aardig prijzig hier dus daarom hebben we maar besloten niet meer lessen hier te nemen. Maar komend zomer willen we in Nederland gewoon verder gaan en misschien in de toekomst zelfs ons eigen setje kopen!
Jantine mocht eerst. Na een poosje mocht ik. Voor de lessen ben ik vaak gespannen omdat ik nu al een paar keer een harde smak op het water heb gemaakt en ik ben elke keer weer bang dat dat weer gebeurd. Nou was ik dus aan de beurt en ja hoor, ik had gelijk dat de kite teveel kracht kreeg en ik een stuk over het water vloog en weer een harde smak maakte. De kite was er zo raar bij liggen dat we er niks meer mee konden dus we moesten hem leeg laten lopen, terug naar het strand en vervolgens opnieuw oppompen. Ondertussen legde de leraar uit wat ik nou fout had gedaan. Ik wilde veel te snel waardoor de kite veel te snel omhoog ging (vanuit het water) en daardoor krijgt de kite extra kracht. Ook hield ik de bar (dat is wat je in je handen houdt en waarmee je de kite stuurt) veel te dicht bij mij waardoor de kite ook nog eens extra kracht kreeg. Hierdoor kreeg hij dus zoveel kracht waardoor ik over het water vloog.
Nadat we de kite weer hadden opgepompt, gingen we weer het water in en mocht ik eerst. Ik was nu even extra gespannen. Maar ik ging het gewoon weer proberen met in mijn achterhoofd wat ik zojuist had geleerd. Nu ging dat wel goed. Hierdoor kreeg ik er steeds meer vertrouwen in en begon ik het steeds minder spannend te vinden. De keren dat ik op mijn board stond (ja dat heb ik meerdere keren een stukje mogen doen), begon ik zelfs te ontspannen en begon ik er echt van te genieten. Er is dus nog hoop voor de toekomst!
Onze leraar vond dat we dingen niet goed hadden geleerd dus het voelde allemaal wel een beetje alsof we opnieuw aan het leren kitesurfen waren. Achteraf gezien heeft hij me dus wel dingen geleerd waar ik echt wat aan heb en waardoor ik weet wat ik fout doe wat ervoor gezorgd heeft dat ik het steeds minder spannend vind worden.
Dit was op Bonaire onze laatste kitesurfles. Het is aardig prijzig hier dus daarom hebben we maar besloten niet meer lessen hier te nemen. Maar komend zomer willen we in Nederland gewoon verder gaan en misschien in de toekomst zelfs ons eigen setje kopen!
zondag 15 mei 2016
Duiken
Bonaire schijnt het duikersparadijs te zijn. De meeste toeristen die hier komen, komen ook om te duiken. Als je dan 5 maanden hier zit, ja dan moet je wel even een duikje nemen. Een aantal jaar geleden heb ik in Frankrijk gedoken. Daar boekte je het gewoon, ging je met een paar duikers op een bootje een stukje varen en vervolgens met een duiker duiken. Hier ging dat toch een beetje anders. Hier moet je eigenlijk je duikbrevet hebben als je wilt duiken. Maar je kunt hier ook een proefduik doen (doen ze in groepjes van maximaal 4 personen). Dat hebben wij gedaan (Gerrit, Jantine en ik).
Dit deden we vorige week vrijdagochtend. Eerst kregen we een bakje koffie en ondertussen mochten we formulieren invullen (je mag niet zomaar duiken). Vervolgens kregen we een stukje theorie. Daarna mochten we de wetsuit aantrekken en kregen we de andere spullen. We gingen eerst met onze instructeur in het zwembad oefenen (onze instructeur was een Belg). Daar deden we een paar oefeningen zodat iedereen comfortabel zou zijn in het water. Daarna kon het avontuur beginnen.
De zuurstoftanken werden met de auto weggebracht. Wij liepen zelf naar de zee (was maar een klein stukje lopen). Daar kregen we allemaal onze zuurstoftank en vervolgens konden we de zee inlopen en vanaf daar gingen we duiken. Het was wel even wennen om goed te zwemmen. In het vest waar je zuurstoftank aanzit, zit ook lucht in. Als je naar beneden wilt, dan moet je lucht eruit laten lopen want anders zink je niet. Dat ging niet helemaal goed bij mij dus ik ging steeds weer naar boven. Maar gelukkig hadden we onze instructeur nog die me kon helpen. We gingen tot maximaal 12 meter diep.
Het was inderdaad allemaal erg mooi om te zien en ik ben ook blij dat ik ben gaan duiken. Ik zou alleen niet hier mijn brevet hoeven te halen want meerdere keren duiken hoef ik hier niet.
Dit deden we vorige week vrijdagochtend. Eerst kregen we een bakje koffie en ondertussen mochten we formulieren invullen (je mag niet zomaar duiken). Vervolgens kregen we een stukje theorie. Daarna mochten we de wetsuit aantrekken en kregen we de andere spullen. We gingen eerst met onze instructeur in het zwembad oefenen (onze instructeur was een Belg). Daar deden we een paar oefeningen zodat iedereen comfortabel zou zijn in het water. Daarna kon het avontuur beginnen.
De zuurstoftanken werden met de auto weggebracht. Wij liepen zelf naar de zee (was maar een klein stukje lopen). Daar kregen we allemaal onze zuurstoftank en vervolgens konden we de zee inlopen en vanaf daar gingen we duiken. Het was wel even wennen om goed te zwemmen. In het vest waar je zuurstoftank aanzit, zit ook lucht in. Als je naar beneden wilt, dan moet je lucht eruit laten lopen want anders zink je niet. Dat ging niet helemaal goed bij mij dus ik ging steeds weer naar boven. Maar gelukkig hadden we onze instructeur nog die me kon helpen. We gingen tot maximaal 12 meter diep.
Het was inderdaad allemaal erg mooi om te zien en ik ben ook blij dat ik ben gaan duiken. Ik zou alleen niet hier mijn brevet hoeven te halen want meerdere keren duiken hoef ik hier niet.
zaterdag 14 mei 2016
Visite #3
Oeps... ik loop alweer even achter... De komende dagen zal ik even weer mijn best doen om bij te werken. Ik weet dat ik dat laatst ook zei en vervolgens pas een week later het volgende stukje schreef, maar ik zal nu proberen om mijn beloftes waar te maken.
De vorige keer had ik erover dat we bijna weg gingen om onze visite op te halen. Vorige week dinsdag (3 mei) kwamen Jantine's vader (Gerrit) en zijn vriendin (Carla). Zij konden de 10 dagen dat ze hier waren een auto lenen van iemand (met airco, ook fijn). We hebben ze natuurlijk even het eiland laten zien. Zo hebben we onder andere het rondje gereden langs de zuidkant van het eiland. Ook reden we langs het Gatomeer waar we flamingo's hebben gespot (zie foto hieronder).
Verder hebben we ook natuurlijk aan het strand gelegen. Jantine had nu een camera van haar broer die ook onder water kan. En die hebben we natuurlijk ook even uitgeprobeerd. Foto's krijgen jullie nu even niet te zien. In de komende weken willen we de camera nog een paar keer uitproberen en dan zal ik wel wat foto's erop zetten. Uiteten hoort er natuurlijk ook bij en we zijn onder andere bij Cuba Compagnie geweest (zie foto hieronder).
Als avondeten had ik dit keer de super saté (kip aan spies met zoals je al kunt raden saté). Als toetje had ik appelkruimeltaart. En natuurlijk was het eten weer erg lekker. Ik kan je nog steeds het restaurant aanraden als je op Bonaire komt.
Eergister lagen we ook nog even op het strand en we wisten dat er tegen half 5 een KLM vliegtuig zou landen. Wij lagen vlak onder de aanvliegroute en Jantine heeft even een filmpje gemaakt (zie hieronder). Zelfs de crew vindt dit nog indrukwekkend.
Dit was het eerst even voor nu :) De komende dagen zal ik m'n best doen om het verder bij te werken :)
De vorige keer had ik erover dat we bijna weg gingen om onze visite op te halen. Vorige week dinsdag (3 mei) kwamen Jantine's vader (Gerrit) en zijn vriendin (Carla). Zij konden de 10 dagen dat ze hier waren een auto lenen van iemand (met airco, ook fijn). We hebben ze natuurlijk even het eiland laten zien. Zo hebben we onder andere het rondje gereden langs de zuidkant van het eiland. Ook reden we langs het Gatomeer waar we flamingo's hebben gespot (zie foto hieronder).
Verder hebben we ook natuurlijk aan het strand gelegen. Jantine had nu een camera van haar broer die ook onder water kan. En die hebben we natuurlijk ook even uitgeprobeerd. Foto's krijgen jullie nu even niet te zien. In de komende weken willen we de camera nog een paar keer uitproberen en dan zal ik wel wat foto's erop zetten. Uiteten hoort er natuurlijk ook bij en we zijn onder andere bij Cuba Compagnie geweest (zie foto hieronder).
Als avondeten had ik dit keer de super saté (kip aan spies met zoals je al kunt raden saté). Als toetje had ik appelkruimeltaart. En natuurlijk was het eten weer erg lekker. Ik kan je nog steeds het restaurant aanraden als je op Bonaire komt.
Eergister lagen we ook nog even op het strand en we wisten dat er tegen half 5 een KLM vliegtuig zou landen. Wij lagen vlak onder de aanvliegroute en Jantine heeft even een filmpje gemaakt (zie hieronder). Zelfs de crew vindt dit nog indrukwekkend.
Dit was het eerst even voor nu :) De komende dagen zal ik m'n best doen om het verder bij te werken :)
dinsdag 3 mei 2016
Een late update
En toen was er alweer een week voorbij. Ja ik weet het, ik zou al veel eerder schrijver. Nu dus hoogtijd voor een update. Hierin even in een notendop wat ik verder nog heb gedaan toen mijn ouders kwamen.
Niet afgelopen donderdag maar die donderdag daarvoor alweer, gingen we (m'n ouders en ik) naar een strand waar door de weeks ook altijd een foodtruck staat. Mocht je ooit op Bonaire komen, dan moet je daar zeker een keer gaan lunchen! Voor degenen die ik ook op facebook heb: daar heb ik de dog Snapper gehad. Dit keer hadden ze een keer octopus. Die hebben ze niet vaak maar nu dus wel een keer. Die hebben wij dus alle drie genomen in een wrap. Ze beloofden ons dat het een mals stuk vis zou zijn. Toen we het kregen, zeiden ze al dat het een stuk taaier was dan normaal. Als het niet goed was, dan mochten we het terug doen. Het was inderdaad vrij taai maar de smaak was wel heel goed. Omdat het een stuk taaier was, hebben we korter gekregen wat ik wel heel aardig vond. Hieronder nog even een foto van onze lunch.
Die dag daarna (vrijdag), ging ik met mijn ouders kajakken. Was ook heel leuk om te doen! Iedereen zat met z'n tweeën in een kajak. Wij waren met een oneven aantal dus moest er één alleen in een kajak en ik was de gelukkige. We gingen kajakken door de mangroven. Dat zijn allemaal bomen die in de zee groeien. Je hebt dus een bos in de zee en niet op het land wat voor je idee toch best apart is. Ook mochten we nog even snorkelen. Hieronder de foto's.
Vorige week zondag was m'n moeder jarig!! Ik zal haar leeftijd hier maar niet noemen :P We hebben dat natuurlijk ook gevierd. Van te voren had ik al vlaggetjes gehaald en de avond ervoor hebben Jantine en ik ze stiekem opgehangen toen m'n ouders al naar bed waren.Tussen de middag hadden we allemaal lekkere broodjes en 's avonds gingen we met z'n allen uiteten. Dat was bij de Cuba Compagnie en ook erg lekker (voor als je toevallig een keer op Bonaire komt). Hieronder natuurlijk nog wat foto's.
Niet afgelopen donderdag maar die donderdag daarvoor alweer, gingen we (m'n ouders en ik) naar een strand waar door de weeks ook altijd een foodtruck staat. Mocht je ooit op Bonaire komen, dan moet je daar zeker een keer gaan lunchen! Voor degenen die ik ook op facebook heb: daar heb ik de dog Snapper gehad. Dit keer hadden ze een keer octopus. Die hebben ze niet vaak maar nu dus wel een keer. Die hebben wij dus alle drie genomen in een wrap. Ze beloofden ons dat het een mals stuk vis zou zijn. Toen we het kregen, zeiden ze al dat het een stuk taaier was dan normaal. Als het niet goed was, dan mochten we het terug doen. Het was inderdaad vrij taai maar de smaak was wel heel goed. Omdat het een stuk taaier was, hebben we korter gekregen wat ik wel heel aardig vond. Hieronder nog even een foto van onze lunch.
Die dag daarna (vrijdag), ging ik met mijn ouders kajakken. Was ook heel leuk om te doen! Iedereen zat met z'n tweeën in een kajak. Wij waren met een oneven aantal dus moest er één alleen in een kajak en ik was de gelukkige. We gingen kajakken door de mangroven. Dat zijn allemaal bomen die in de zee groeien. Je hebt dus een bos in de zee en niet op het land wat voor je idee toch best apart is. Ook mochten we nog even snorkelen. Hieronder de foto's.
Vorige week zondag was m'n moeder jarig!! Ik zal haar leeftijd hier maar niet noemen :P We hebben dat natuurlijk ook gevierd. Van te voren had ik al vlaggetjes gehaald en de avond ervoor hebben Jantine en ik ze stiekem opgehangen toen m'n ouders al naar bed waren.Tussen de middag hadden we allemaal lekkere broodjes en 's avonds gingen we met z'n allen uiteten. Dat was bij de Cuba Compagnie en ook erg lekker (voor als je toevallig een keer op Bonaire komt). Hieronder natuurlijk nog wat foto's.
Mijn voorgerecht
Mijn hoofdgerecht
En mijn toetje, van alles wat :)
En vorige week maandag gingen ze alweer naar huis. Ze vertrokken pas einde van de middag dus nog een hele dag hadden ze hier. En toen mochten ze van het warme Bonaire naar het toen nog koude Nederland. Dit was even de snelle update :) Straks gaan we onze nieuwe visite ophalen :)
Abonneren op:
Posts (Atom)