Al 31 jaar getrouwd!

Afgelopen dinsdag (19 april) waren mijn ouders alweer 31 jaar getrouwd! Normaal gaan we als gezin iets samen doen. Meestal gaan we thuis gourmetten. Maarja.. dat kon natuurlijk dit jaar niet want m'n ouders en ik zaten op Bonaire en de rest nog in Nederland. Dus dit keer maar met z'n drieën wat gedaan. We zijn uiteten geweest bij Spice Beach Club. Voor degenen die nog een keer op Bonaire komen, het restaurant is aan te raden! Het eten was erg lekker. Hieronder nog even een paar foto's van het eten.

Mijn voorgerecht :) Sushi en sashimi rolls met tonijn omdat dat the catch of the day was :)

Voorgerecht van m'n ouders, rundercarpaccio :)

M'n hoofdgerecht :)

Hoofdgerecht van m'n ouders :)

Witte chocolade cheesecake, het toetje van m'n vader :)

Het toetje van mij en m'n moeder, chocoladecakeje met vloeibaar hart :)

Weer een auto huren

Sorry, ik loop een beetje achter met de berichten. Maar eigenlijk is dat een goed teken. We vermaken ons hier goed waardoor het er niet echt van gekomen is om jullie op de hoogte te houden. Maar ik zal de komende dagen m'n best doen om even wat meer berichten erop te zetten.

Allereerst even over vorig weekend. Toen hadden wij weer een auto gehuurd. Deze hadden we vrijdag aan het einde van de ochtend opgehaald en maandag aan het einde van de ochtend weer ingeleverd. We hadden weer een jeep alleen deze was even iets beter dan de vorige. Die vrijdag konden we hem mooi gebruiken voor het kitesurfen. Vorige week zaterdag hebben we er een rondje mee gereden. We zijn toen onderlangs het eiland gegaan.

's Middags zijn we naar 1000 steps beach geweest.

En zondag ging ik samen met m'n ouders naar het Washington Slagbaai Nationaal Park. M'n vader kreeg de eer om te rijden.

Voor een uitgebreider verslag en meer foto's verwijs ik jullie naar mijn ouders. Zij moeten natuurlijk ook nog wat te vertellen hebben en wat te laten zien hebben als ze weer in Nederland zijn.

Kitesurfen deel 4

Afgelopen vrijdag was alweer onze vierde kitesurfles! We hadden voor het weekend een auto gehuurd dus we konden mooi met de auto heen en hoefden dus niet te fietsen. M´n ouders mochten ondertussen toekijken.

Er was niet heel veel wind dus we hadden een grotere kite, we hadden er één van 14m2. Normaal als er veel wind staat, is het makkelijker omdat je dan veel kracht uit de kite kunt halen. Het was dus lastiger vandaag maar doordat je het niet uit de kracht van de kite kon halen, moest je het doen met de techniek. Hierdoor leerden we dus wel veel techniek.

Ik mocht dit keer beginnen en ik mocht eerst bodydraggen om even weer het gevoel met de kite te krijgen. Vervolgens mocht Jantine, daarna gingen we even terug naar het strand waar we alles opnieuw gingen klaarzetten en toen weer het water in. Toen zijn we allebei nog een keer geweest. Dit keer hebben we allebei een stukje op het board gestaan! Allebei zo´n 20 meter! Dat was wel heel gaaf. Alleen soms ook een beetje spannend want het ging best hard. Het gevolg dat je een beetje verkrampt op het board waardoor je nog sneller gaat. Het gevolg van al dat staan was dat ik de volgende dag flinke spierpijn had in mijn bovenbenen. Zelfs mijn rechter bil voelde ik. We zijn dus goed in beweging geweest!

Een bezoekje van...

Is het een vogel? Is het Mega Mindy? Nee, het is een KLM vliegtuig! En wat brengt ons deze KLM vliegtuig?

M'n ouders!

Ja ook mijn ouders hebben besloten om ons op te zoeken op Bonaire. Zij vlogen eerst naar Aruba en daar mochten ze bijna 2 uur wachten totdat het vliegtuig verder ging vliegen naar Bonaire. Ze zijn hier 12 dagen en we hebben al heel wat op de planning staan. Zo hebben we vanmiddag Kralendijk laten zien.

Ik hou jullie op de hoogte van onze avonturen! :)

Dingen die ik mis aan thuis

Om jullie even wat beter laten te voelen, heb ik besloten om een lijstje te geven met dingen die ik mis aan thuis. Voordat jullie nu gekke ideeën krijgen: Het is niet dat ik thuis heel erg mis en graag naar huis wil. Ik heb het hier erg naar mijn zin dus mij krijg je voorlopig nog niet thuis. Let niet op het aantal of de volgorde, dat zegt allemaal niets.

1. Een oven
Toen ik nog in de slagerij werkte, hadden wij ook vleesschotels voor in de oven. Ik heb er ook wel eens gestaan met proeverijen om te proberen die dingen te verkopen. Soms kreeg ik dan als reactie: 'Ik heb geen oven'. Inwendig stond ik ze met open mond aan te kijken. Hoe kun je leven zonder oven? Ten eerste weten jullie wel dat ik graag mag bakken en daar ben je sowieso al een oven voor nodig. Maar er zijn zoveel lekkere gerechten die ook in oven moeten. De oven wordt bij ons thuis ook veel gebruikt. Hier op Bonaire hebben wij dus geen oven en die missen wij echt wel. Wij eten lekker hier maar je wordt toch beperkt in je keuze. Als ik weer thuis ben, ga ik een week lang alleen maar dingen uit de oven eten en heel veel bakken.

2. Warm water
Nee wij hebben hier geen warm water. Nu pas besef ik hoe vaak je wel niet warm water gebruikt. Om te douchen, wassen, afwassen, schoonmaken, etc. Douchen doen we hier dus met koud water. Als we gaan wassen of schoonmaken dan koken we met de fluitketel eerst water en dat doen we er vervolgens bij in. Afwassen doen we met koud water. Af en toe koken we wel water en doen we er daar wat van bij maar eerlijk gezegd is dat ons meestal teveel werk. Omdat we dus geen warm water hebben, vraag ik me wel eens af hoe schoon alles hier wordt. We hebben nu vaatdoeken die we weg kunnen gooien omdat kookwas hier niet mogelijk is.

3. Een passpiegel
Sowieso eigenlijk spiegels in het algemeen. We hebben 1 spiegel in de badkamer hangen waar je alleen je hoofd in kan bekijken. 1 spiegel is een beetje weinig. Maar dan weer even over de passpiegel. Als ik thuis een combinatie van kleren aantrek wat ik nog niet eerder heb gecombineerd, dan kan ik in de spiegel zien of het was is of niet. Nu kan het dus niet. Als ik dat hier doe, dan ga ik naar Jantine om haar mening te vragen. Als zij zegt dat het kan dan vertrouw ik erop dat ze me niet expres voor schut laat lopen.

4. Koffiezetapparaat
Er is hier geen koffiezetapparaat of iets anders waarmee je koffie kunt zetten en als je van koffie houdt, dan baal je. Onze redder in nood was Renate! Toen zij hier kwam, heeft ze een koffie kan en een filterhouder meegenomen. Met onze fluitketel moeten we nu water koken en dan kun je steeds een beetje water erbij inschenken. Het duurt dus wel even en je kunt er niet bij weg lopen maar we hebben in ieder geval koffie! Maar dan mis je je koffiezetapparaat thuis wel even. Vooral het Senseo apparaat die wij hebben, 1 druk op de knop en ik heb koffie.

5. Face to face contact met familie en vrienden
Ik ben gewoon niet zo goed in Whatsapp. Het is niet persoonlijk bedoeld maar ik ben niet zo van de hele gesprekken voeren via Whatsapp. Als ik iemand app dan is het meestal omdat ik iets van diegene nodig heb of om af te spreken. Ik spreek ook veel liever met mensen echt af, vind ik veel leuker. En dat kan hier dus niet.

6. Een wasmand
Normaal thuis kun je je vieze was in een wasmand doen. Die hebben we hier niet. Waar laat je het dan? En een vieze theedoek of vaatdoek? Waar laat je die?

7. Goedkopere producten
Alles in de supermarkt is hier duurder. Zo betalen we voor een bakje champignons ruim 2 dollar terwijl hetzelfde bakje in Nederland nog niet eens een euro is. Het voordeel is dat je minder eet en dat je vooral de slechte producten wel zoveel mogelijk laat staan. Het nadeel is dat je wel beperkt wordt in je keuzes. We zouden bijvoorbeeld wel eens vaker vis willen eten maar als je voor 1 stukje al 5 dollar betaald, ja dan ga je toch liever voor de kipfilet waar je voor 2 personen 2 dollar voor betaald.

We hebben een Go!

Nu zullen jullie misschien denken: al die stukjes die niet over school gaan, wordt er wel wat aan school gedaan? Nou eerlijk gezegd niet heel veel op dit moment. Maar om toch te laten zien dat we heus wel iets voor school doen, is hier een stukje over school.

Het schrijven van een scriptie begint met een onderzoeksopzet. Daarin beschrijf je kort gezegd wat je gaat doen tijdens je scriptie. Bij de eerste kans hadden we nog geen voldoende. We hebben het verbeterd en opnieuw ingeleverd en nu is het onderzoeksopzet voldoende! We hebben dus een go. Als het nu weer niet voldoende zou zijn, dan mochten we nu geen scriptie doen (iets waar ik niet teveel bij na wou gaan denken). Nu kunnen we dus echt starten met onze scriptie.

Maar wat is nou uiteindelijk onze opdracht? Ik vertelde over het multidisciplinaire programma dat ze hier gaan doen voor de begeleiding van kinderen met overgewicht en obesitas. Dit programma is overigens nog steeds niet begonnen (echt iets Bonairiaans). Eerst zouden we het effect gaan meten maar het programma duurt sowieso al langer dan dat wij hier zijn en ze waren dus nog steeds niet begonnen. De eindmeting zouden we dus al niet kunnen doen. In september komen er waarschijnlijk weer studenten, dus is het veel logischer als zij dan het effect van het programma gaan meten. Onze begeleidster hier wil heel graag voorlichtingsmateriaal hebben die zij kan gebruiken tijdens consulten. Onze opdracht is daarom nu om een voorlichtingspakket te maken voor tijdens het programma. Het idee is om een spel te maken die met de kinderen kan worden gespeeld, materiaal wat onze begeleidster tijdens individuele consulten kan gebruiken en een ouderavond opvullen. Dit moeten we natuurlijk wel ergens op baseren, dus daarom gaan we eerst onderzoek doen naar onze doelgroep en naar wat hier al wordt gedaan op het eiland. Nu dus hopen dat ze snel gaan starten met het programma.

Wie weet gaan we het dan nu de komende tijd wat drukker met school krijgen. Ik zal jullie op de hoogte houden hoe het gaat!