Abbey Road, Londen (zomer 2012)

Ik leerde The Beatles voor het eerst kennen op de basisschool door de film 'Yellow Submarine'. M'n zus had die film gezien en ze werd helemaal fan van The Beatles. Ze wou toen graag die film met mij zien. Die film is trouwens wel een aanrader. Ik vond hem erg grappig. De muziek van The Beatles vind ik leuk, maar echt fan ben ik nooit geweest. M'n zus een tijdje wel en die heeft mij toen veel over The Beatles verteld.

Toen ik vorig jaar in Londen kwam, zag ik ergens Abbey Road staan. Ik weet al niet eens meer waar ik het tegen kwam. Ik moest toen weer aan The Beatles denken. De naam van de straat wist ik eigenlijk nooit zo maar het zebrapad is altijd bij mij blijven hangen. Ik heb het trouwens niet voor het eerst gezien met The Beatles erop maar in de film 'The Parents Trapp'. Daar liep de kleine Lindsay Lohan met iemand anders erover en toen heeft m'n zus mij het verhaal over dat zebrapad verteld. Ik kon het dus vorig jaar niet laten om die eens even op te zoeken.

Dat opzoeken was nog een hele klus. Ik was met twee vriendinnen in Londen. Een van hun had een kaart van Londen meegenomen. Zij heeft de hele kaart afgezocht naar die straat maar hij stond er niet op. We hadden eigenlijk een beetje de hoop opgegeven totdat we een bus langs zagen rijden waar ook Abbey Road opstond. Wij zijn toen naar die bushalte gelopen en hebben op die kaart gekeken. We kwamen er toen achter dat Abbey Road op de kaart ongeveer lag op de plek waar de legenda stond. Geen wonder dus dat we de straat niet konden vinden.

Toen we eindelijk wisten waar het was, zijn we er heen gegaan. We hebben natuurlijk zelf ook even over het zebrapad gelopen. Er waren wel meer mensen die dat idee hadden. Ik denk niet dat de automobilisten zo gelukkig met ons waren. Er liepen continu mensen over het zebrapad omdat ze op de foto wouden. Die dag waren er ook vier mannen (wij denken Italiaans) die precies dezelfde kleren aan hadden getrokken en die ook over het zebrapad liepen. We hebben natuurlijk ook nog even een foto genomen van Abbey Road Studios. Hieronder heb ik nog een paar foto's van Abbey Road

Big, bigger biggest, Canada (zomer 2004)

In de zomer van 2004 zijn wij met z'n allen naar Canada geweest (ik, m'n ouders, broer en zus). Daar zijn veel dingen groot. We hadden daar een auto gehuurd die op de auto van ons leek maar dan groter. Kleine auto's die je in Nederland veel ziet rijden, zag je daar eigenlijk niet. Het waren allemaal grote auto's. We zijn daar ook een paar keer naar de McDonald's geweest. Als je dan iets small bestelde dan kreeg je net zoveel als je hier in Nederland een large besteld. Zo waren er veel dingen wat groter was dan dat wij in Nederland gewend waren.

Wat voor mij het meest indrukwekkend was, was de supermarkt. Ze deden daar niet zo vaak boodschappen als wij hier in Nederland. Om de zo veel tijd deden ze grote boodschappen. Ze zorgden dan dat ze genoeg in huis hadden, ook voor het geval ze niet de deur uit konden (wij zaten in een gebied waar in de winter veel sneeuw kon vallen). Alle verpakkingen in de supermarkt waren groot. Het was allemaal groter dan dat wij in Nederland zijn gewend. Wij hebben hier in de Nederlandse supermarkten kuipjes boter. Daar hadden ze emmers met boter. De melk hadden zij daar niet in pakken maar in jerrycan's. Mijn broer die zei toen hij de melk zag: 'Hé, daar doen wij de benzine in!' Ik heb mijn ogen daar uitgekeken in de supermarkt. Thuis gaan we nooit met z'n allen boodschappen doen maar daar gingen we elke keer met z'n allen boodschappen doen.

Hieronder even een foto om een indruk te krijgen van die grote verpakkingen.

Fitness First, Berlijn (zomer 2013)

In de zomer van 2013 ben ik met een vriendin naar Berlijn geweest. Wij hadden bedacht om met de bus naar Berlijn te gaan. Wij reden 's nachts. 's Ochtends kwamen wij aan in Berlijn na een nacht slecht te hebben geslapen. Wij dachten dat het maar een klein stukje zou zijn vanaf die bushalte naar ons hotel. Wij dachten dat met onze spullen wel even te kunnen lopen. Eenmaal bij het hotel waren wij bekaf. Niet onze slimste keuze dus. Gelukkig konden we gelijk onze kamer in. We hebben die dag nog een poging gedaan om wat te gaan bezichtigen in Berlijn maar dat was ook geen groot succes. We hebben toen maar besloten om weer terug te gaan naar ons hotel.

Eenmaal weer terug in ons hotel lagen we voor pampers op ons bed. Ineens zegt die vriendin van mij: 'Hé, er staat een naakte man voor het raam te dansen!' Tegenover ons hotel stond een hoge glazen gebouw. Op de twee bovenste verdiepingen zat de sportschool Fitness First. Op de bovenste verdieping aan onze kant zaten de kleedkamers van de mannen. Wij konden gewoon bij ze naar binnen kijken. Wij zaten zelf op de vierde verdieping dus wij dachten dat je het dan misschien vanaf de straat niet kon zien. Later in de vakantie ontdekten wij dat als een man echt voor het raam ging staan je het alsnog kon zien vanaf de straat.

Wij vonden het toch wel een beetje apart dat die mannen zich daar gewoon stonden om te kleden. Zouden ze het dan niet door hebben? Of kennen ze niet dat schaamte gevoel? Zelf vond ik het wel vreemd dat er niet iets voor zat, bijvoorbeeld lamellen. Iedereen die ik dit verhaal vertel, moet er om lachen.